روز درختکاری

  ?? اسفند

 درختان همواره در زندگی بشر موثر بوده اند. قرنهاست که آدمی در سایه شاخسارشان از شدت گرما و تابش خورشید در امان مانده و از میوه های الوان و شیرینشان بهره مند گشته است. آوای پرندگان که در لابلای شاخسارشان مأوا گزیده اند روح و جانش را صفا بخشیده و قلب وی را مملو از خوشی و شادابی نموده است. در دل زمستان سرد نیز بار دیگر به مدد هیمه ای که از تنه درختان فراهم آورده و آتشی که از آن افروخته سرما و یخبندان را تاب آورده و با آنها دست و پنجه نرم کرده است. و بار دیگر این شکوفه های زیبای درختانند که به او نوید فرا رسیدن بهاری دل انگیز را می دهند.

 به این ترتیب بهره مندی هایی که از درختان عاید بشر می گردد بیشمار است و اگر درختان را نعمات الهی بدانیم، سخنی به گزاف نگفته ایم. شاید به همین دلیل است که انسانهایی فرهیخته نظیر شعرا و بزرگان و اساتید در زمینه ادبیات و نیز پیشوایان و بزرگان دینی همواره آنرا مد نظر قرار داده و بدان توجه نموده اند.

 چنانچه سعدی شاعر بزرگ ایرانی در این زمینه می گوید:

 برگ درختان سبز در نظر هوشیار

هر ورقش دفتری است معرفت کردگار

 پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد (ص)‌ و امام جعفر صادق (‌ع) در پاره ای از احادیث خود به اهمیت درخت و درختکاری اشاره نموده اند:

پیامبر صلى الله علیه و آله فرموده اند:

 مَن نَصَبَ شَجَرَةً و صَبَرَ عَلى‏ حِفظِها و الِقیامِ عَلَیها حَتّى‏ تُثمِرَ کانَ لَهُ فی کُلِّ شَى‏ءٍ یُصابُ مِن ثَمَرِها صَدَقَةٌ عِندَ اللهِ؛(1)

هر کس درختى بکارد و در نگهدارى آن بکوشد تا میوه دهد، در برابر هرچه از آن میوه به دست آید، پاداشى نزد خدا خواهد داشت.

 إن قامَتِ السَّاعَةُ و فِی یَدِ أحَدِکُم فَسیلَةٌ، فإنِ استَطاعَ أنْ لایَقومَ حَتّى‏ یَغرِسَها، فَلیَغرِسْها؛(2)

اگر قیامت فرا رسد و در دست یکى از شما نهالى باشد، چنانچه بتواند برنخیزد تا آن را بکارد، باید آن را بکارد.

 ما مِن رَجُلٍ یَغرِسُ غَرساً إلاّ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ مِنَ الأجرِ قَدرَ ما یَخرُجُ مِن ثَمَرِ ذلِکَ الغَرسِ؛(3)

هر که نهالى بکارد، خداوند به مقدار میوه‏اى که از آن درخت به دست مى ‏آید، در نامه اعمال او پاداش مى ‏نویسد.

 امام صادق ‏علیه السلام فرموده اند:

لاتَقطَعُوا الثِّمارَ فَیَبعَثَ اللَّهُ عَلَیکُم العَذابَ صَبًّا؛(4)

درختان میوه را قطع نکنید که خداوند بر شما عذاب فرو مى ‏ریزد.

 اِزرَعُوا و اغرِسُوا وَاللَّهِ ما عَمِلَ النّاسُ عَمَلاً اَجَلَّ و لاأطیَبَ مِنهُ؛؛(5)

کشت کنید و درخت بنشانید؛ به خدا قسم آدمیان کارى برتر و پاک‏تر از این نکرده ‏اند.